Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία (Προεδρικό Διάταγμα 141/1991, που τροποποιήθηκε με το ΠΔ 120/2013) οι υπαίθριες συναθροίσεις σε ορισμένη περιοχή, μπορεί να απαγορεύονται προληπτικά, με αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή ή Αστυνομικού Διευθυντή του νομού, μόνο, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής και γενικά αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια (Αρθρο 131§ 1 ΠΔ 141/1991, όπως τροποποιήθηκε κι ισχύει σήμερα)
Επομένως, όταν σε μια εξαγγελθείσα και μη απαγορευθείσα συγκέντρωση, όπως εν προκειμένω, από τις Παμμακεδονικές Ενώσεις ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, εξαγγέλλεται «αντισυγκέντρωση» αναρχικών ομάδων, δύναται η Αστυνομία να απαγορεύσει την αντισυγκέντρωση καθόσον είναι πέρα από πρόδηλο ότι επίκειται σοβαρός κίνδυνος διατάραξης όχι απλώς της κοινωνικοοικονομικης ζωής, αλλά και κίνδυνος ζωής και σωματικής ακεραιότητας των συμμετεχόντων στη νόμιμη συγκέντρωση.
Εξάλλου, η πραγματοποίηση συγκεντρώσεων δεν προστατεύεται από το Σύνταγμα και επομένως επιτρέπεται η απαγόρευσή τους από την Αστυνομία, τόσο προληπτικά όσο και κατασταλτικά, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για κάθε είδους συγκέντρωση (άρθρ.. 131 § 2 ΠΔ 141/1991)
Περαιτέρω, από την Ελληνική Αστυνομία επιτρέπεται σε κάθε περίπτωση η διάλυση των παράνομων συναθροίσεων. Τέτοιες είναι α) οι υπαίθριες συναθροίσεις που έχουν απαγορευτεί με αστυνομική Διάταξη
α) όλες οι δημόσιες συναθροίσεις, από τη στιγμή που παύουν να είναι
ήσυχες και χωρίς όπλα και εκτρέπονται σε πράξεις βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων.
Συμπερασματικά, από τα παραπάνω προκύπτει ότι είναι δυνατή πάντοτε η απαγόρευση αντισυγκεντρώσεων των αναρχικών, είτε προληπτικά, είτε κατασταλτικά. Απλώς, ποτέ η αστυνομία δεν έχει αφεθεί να εφαρμόσει τη διακριτικής της ευχέρεια, διότι , δυστυχώς, το καθ΄ ύλην αρμόδιο Υπουργείο κατάντησε Υπουργείο Προστασίας του Εγκληματία Πολίτη..