Απόφαση 5/2024 Ειρηνοδικείου Σερρών. Δεκτή αίτηση ερμηνείας για τον υπολογισμό των τόκων στις δόσεις που όρισε απόφαση Νόμου Κατσέλη.

Η υπ\’ αρ.  5/2024 απόφαση του Ειρηνοδικείου Σερρών (εκουσίας δικαιοδοσίας Ν. 3869/2010)

 
 Το ιστορικό

Για την  αιτούσα είχε εκδοθεί απόφαση  του «Νόμου Κατσέλη»,  με την οποία  έγινε δεκτή η αίτησή της περί υπαγωγής της στον νόμο 3869/2010, ρυθμίστηκαν τα χρέη της και  για τη διάσωση της πρώτης κατοικίας της κι  ορίστηκε να καταβάλει στην τράπεζα το συνολικό ποσό των  70.788 ευρω, με  μηνιαίες καταβολές ύψους  294 ευρώ μηνιαίως, για  20 έτη, δηλ. για 240 μήνες εντόκως, «με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, με κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά τον χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας»

Η τράπεζα και ήδη η εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων, που διαχειρίζεται το δάνειο της υπολόγιζε τους  τόκους της δόσης των 294 ευρω,   με το σύστημα σύνθετης τοκοχρεωλυσίας ωσάν να ήταν δάνειο 70.788 ευρω  εικοσαετούς διάρκειας, με αποτέλεσμα οι τόκοι με το τρέχον επιτόκιο 5,09% να ανέρχονται σε 224,68€,  οπότε προστιθέμενοι στην ορισθείσα μηνιαία  δόση  των 294€  να διπλασιάζουν την τελική καταβαλλόμενη  μηνιαία δόση, δεδομένης και της ραγδαίας αύξησης του επιτοκίου της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας κατά 4,5% από 0% που ήταν μέχρι τον Ιούνιο 2022!

Η δανειολήπτρια ζητούσε με «αίτηση ερμηνείας» να διευκρινιστεί ο τρόπος υπολογισμού των τόκων, ώστε ν και να υπολογίζεται το επιτόκιο  πάνω στη δόση κι όχι στο σύνολο του οφειλόμενου ποσού.

Η απόφαση

Το Ειρηνοδικείο Σερρών με την πολύ σημαντική απόφασή του, υπ’ αρ.  5/2024,  που δημοσιεύτηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024, δέχθηκε την αίτηση ερμηνείας,  διατάσσοντας  ότι το επιτόκιο [τρέχον επιτόκιο 5,09%] θα υπολογίζεται στην εκάστοτε μηνιαία δόση που όρισε το δικαστήριο (294€),  και όχι στο σύνολο του κεφαλαίου (78.788€) που ορίστηκε να καταβληθεί για την διάσωση της πρώτης κατοικίας της.

Το σκεπτικό της απόφασης

Το Δικαστήριο κατέληξε στη κρίση αυτή,  με τις σκέψεις ότι η ρύθμιση για τη διάσωση της πρώτης κατοικίας ο Ν. 3869/2010 προβλέφθηκε όχι με καθαρά τραπεζικό σύστημα εκτοκισμών, σαφώς υποδηλώνοντας απομάκρυνση  έστω έως έναν βαθμό από την τραπεζική ορολογία με τη στενή έννοια. Επιχείρημα προς τούτο επικαλέστηκε ότι  ο ίδιος ο Νόμος αναφέρει ότι οι μη εμπραγμάτως εξασφαλισμένες οφειλές σταματούν να εκτοκίζονται, πράγμα που δεν συνάδει με τα τραπεζικώς ισχύοντα.

Το Δικαστήριο συντάχθηκε με την άποψη ότι πρέπει ο τόκος να υπολογίζεται πάνω στη μηνιαία δόση κι όχι στο συνολικό ποσό (που οδηγεί σε διπλασιασμό της δόσης), διότι με τέτοιο υπολογισμό, οδηγείται ο δανειολήπτης  πάλι σε υπερχρέωση. Τότε, όμως, ματαιώνεται ο σκοπός του Ν. 3869/2010, ο οποίος είναι πρωτίστως η επανένταξη του υπερχρεωμένου πολίτη στην οικονομική και κοινωνική ζωή με την επανάκτηση της οικονομικής ελευθερίας,  που συνεπάγεται η εξάλειψη των χρεών που αδυνατεί να αποπληρώσει.

Δείτε την απόφαση εδώ: ΕιρΣερ 5/2024